Co to jest łuszczyca?

Łuszczyca to przewlekła choroba autoimmunologiczna, która powoduje szybkie gromadzenie się komórek skóry. To nagromadzenie komórek powoduje łuszczenie się na powierzchni skóry.

Zapalenie i zaczerwienienie wokół łusek jest dość powszechne. Typowe łuski łuszczycowe są białawo-srebrne i tworzą grube, czerwone plamy. Czasami te łatki pękają i krwawią.

Łuszczyca jest wynikiem przyspieszonego procesu produkcji skóry. Zazwyczaj komórki skóry rosną głęboko w skórze i powoli wychodzą na powierzchnię. W końcu odpadają. Typowy cykl życia komórki skóry to jeden miesiąc.

U osób z łuszczycą ten proces produkcyjny może nastąpić już za kilka dni. Z tego powodu komórki skóry nie mają czasu na odpadnięcie. Ta szybka nadprodukcja prowadzi do gromadzenia się komórek skóry.

Łuski zwykle rozwijają się na stawach, takich jak łokcie i kolana. Mogą rozwijać się w dowolnym miejscu na ciele, w tym:

• ręce
• stopy
• szyja
• oskalpować
• Twarz

Mniej powszechne typy łuszczycy dotyczą paznokci , jamy ustnej i okolic narządów płciowych.

Według jednego z badań około 7,4 miliona Amerykanów ma łuszczycę. Jest powszechnie kojarzony z kilkoma innymi schorzeniami, w tym:

• cukrzyca typu 2
• zapalna choroba jelit
• choroba serca
• łuszczycowe zapalenie stawów
• lęk
• depresja

Jakie są rodzaje łuszczycy?

Istnieje pięć rodzajów łuszczycy:

Łuszczyca plackowata

Łuszczyca plackowata jest najczęstszym rodzajem łuszczycy.

Amerykańska Akademia Dermatologii (AAD) szacuje, że około 80 procent osób z tą chorobą ma łuszczycę plackowatą. Powoduje czerwone, zapalne plamy, które pokrywają obszary skóry. Te plamy są często pokryte białawo-srebrnymi łuskami lub blaszkami. Te płytki często znajdują się na łokciach, kolanach i skórze głowy.

Łuszczyca kropelkowata

Łuszczyca kropelkowata jest powszechna w dzieciństwie . Ten rodzaj łuszczycy powoduje małe różowe plamki. Najczęstszymi miejscami łuszczycy kropelkowatej są tułów, ręce i nogi. Plamy te rzadko są grube lub wypukłe jak łuszczyca plackowata.

Łuszczyca krostkowa

Łuszczyca krostkowa występuje częściej u dorosłych . Powoduje białe, wypełnione ropą pęcherze i szerokie obszary czerwonej, zapalnej skóry. Łuszczyca krostkowa jest zwykle zlokalizowana na mniejszych obszarach ciała, takich jak dłonie lub stopy, ale może być szeroko rozpowszechniona.

Łuszczyca odwrócona

Łuszczyca odwrócona powoduje jasne obszary czerwonej, błyszczącej, zapalnej skóry. Plamy łuszczycy odwróconej rozwijają się pod pachami lub piersiami, w pachwinie lub wokół fałdów skórnych na genitaliach.

Łuszczyca erytrodermiczna

Łuszczyca erytrodermiczna jest ciężką i bardzo rzadką odmianą łuszczycy.

Ta forma często obejmuje jednocześnie duże części ciała. Skóra wydaje się prawie spalona przez słońce. Łuski, które rozwijają się często złuszczają się na dużych odcinkach lub arkuszach. Nierzadko zdarza się, że osoba z tego typu łuszczycą ma gorączkę lub bardzo choruje.

Ten typ może zagrażać życiu, więc osoby powinny natychmiast zgłosić się do lekarza.

Jakie są objawy?

Objawy łuszczycy różnią się w zależności od osoby i zależą od rodzaju łuszczycy. Obszary łuszczycy mogą być tak małe, jak kilka płatków na skórze głowy lub łokciu lub pokrywać większość ciała.

Najczęstsze objawy łuszczycy plackowatej to:

• wypukłe, zapalne plamy na skórze, które wydają się czerwone na jasnej skórze i brązowe lub fioletowe na ciemnej skórze
• białawo-srebrne łuski lub blaszki na czerwonych plamach lub szare łuski na fioletowych i brązowych plamach
• sucha skóra, która może pękać i krwawić
• bolesność wokół łat
• swędzenie i pieczenie wokół plastrów
• grube, wcięte paznokcie
• bolesne, opuchnięte stawy

Nie każda osoba odczuje wszystkie te objawy. Niektórzy ludzie doświadczają zupełnie innych objawów, jeśli mają mniej powszechny typ łuszczycy.

Większość osób z łuszczycą przechodzi przez „cykle” objawów. Stan może powodować ciężkie objawy przez kilka dni lub tygodni, a następnie objawy mogą ustąpić i być prawie niezauważalne. Następnie, po kilku tygodniach lub po pogorszeniu przez pospolity wyzwalacz łuszczycy, stan może ponownie się zaostrzyć. Czasami objawy łuszczycy znikają całkowicie.

Jeśli nie masz żadnych aktywnych oznak tego stanu, możesz być w „ remisji ”. To nie znaczy, że łuszczyca nie wróci, ale na razie nie masz żadnych objawów.

Czy łuszczyca jest zaraźliwa?

Łuszczyca nie jest zaraźliwa. Nie możesz przenieść stanu skóry z jednej osoby na drugą. Dotykanie zmiany łuszczycowej na innej osobie nie spowoduje rozwoju choroby.

Ważne jest, aby być wykształconym w tej chorobie, ponieważ wiele osób uważa, że ​​łuszczyca jest zaraźliwa.

Co powoduje łuszczycę?

Lekarze nie są pewni, co powoduje łuszczycę. Jednak dzięki dziesięcioleciom badań mają ogólne pojęcie o dwóch kluczowych czynnikach: genetyce i układzie odpornościowym.

Układ odpornościowy

Łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną. Choroby autoimmunologiczne są wynikiem ataku organizmu. W przypadku łuszczycy białe krwinki zwane limfocytami T błędnie atakują komórki skóry.

W typowym ciele białe krwinki są rozmieszczone w celu atakowania i niszczenia atakujących bakterii oraz zwalczania infekcji. Ten błędny atak powoduje, że proces produkcji komórek skóry przechodzi w nadmierną dynamikę. Przyspieszona produkcja komórek skóry powoduje, że nowe komórki skóry rozwijają się zbyt szybko. Są wypychane na powierzchnię skóry, gdzie gromadzą się.

Powoduje to powstawanie blaszek, które są najczęściej związane z łuszczycą. Ataki na komórki skóry powodują również rozwój czerwonych obszarów skóry objętych stanem zapalnym.

Genetyka

Niektórzy ludzie dziedziczą geny, które zwiększają prawdopodobieństwo rozwoju łuszczycy. Jeśli masz najbliższego członka rodziny z chorobą skóry, ryzyko rozwoju łuszczycy jest wyższe . Jednak odsetek osób z łuszczycą i predyspozycjami genetycznymi jest niewielki. Według National Psoriasis Foundation (NPF) około 2 do 3 procent osób z tym genem rozwija tę chorobę.

Przeczytaj więcej o przyczynach łuszczycy.

Diagnozowanie łuszczycy

Do zdiagnozowania łuszczycy mogą być potrzebne dwa testy lub badania.

Badanie lekarskie

Większość lekarzy jest w stanie postawić diagnozę za pomocą prostego badania fizykalnego. Objawy łuszczycy są zazwyczaj oczywiste i łatwe do odróżnienia od innych schorzeń, które mogą powodować podobne objawy.

Podczas tego egzaminu należy pokazać lekarzowi wszystkie niepokojące kwestie. Ponadto poinformuj swojego lekarza, czy którykolwiek z członków rodziny ma tę chorobę.

Biopsja

Jeśli objawy są niejasne lub jeśli lekarz chce potwierdzić podejrzewaną diagnozę, może pobrać niewielką próbkę skóry. Nazywa się to biopsją .

Skóra zostanie wysłana do laboratorium, gdzie zostanie zbadana pod mikroskopem. Badanie może zdiagnozować rodzaj łuszczycy, którą masz. Może również wykluczyć inne możliwe zaburzenia lub infekcje.

Większość biopsji jest wykonywana w gabinecie lekarskim w dniu wizyty. Twój lekarz prawdopodobnie wstrzyknie miejscowy lek znieczulający, aby biopsja była mniej bolesna. Następnie wyślą biopsję do laboratorium w celu analizy.

Po otrzymaniu wyników lekarz może poprosić o wizytę w celu omówienia wyników i możliwości leczenia.

Łuszczyca wyzwala: stres, alkohol i nie tylko

Zewnętrzne „wyzwalacze” mogą rozpocząć nowy atak łuszczycy. Te wyzwalacze nie są takie same dla wszystkich. Mogą się one również zmieniać z czasem dla Ciebie.

Najczęstsze wyzwalacze łuszczycy to:

Naprężenie

Niezwykle wysoki stres może wywołać zaostrzenie. Jeśli nauczysz się redukować i radzić sobie ze stresem, możesz zmniejszyć i prawdopodobnie zapobiec nawrotom.

Alkohol

Intensywne spożywanie alkoholu może wywołać zaostrzenia łuszczycy. Jeśli nadużywasz alkoholu, ogniska łuszczycy mogą być częstsze. Zmniejszenie spożycia alkoholu jest mądre nie tylko dla Twojej skóry. Twój lekarz może pomóc ci stworzyć plan rzucenia picia, jeśli potrzebujesz pomocy.

Obrażenia

Wypadek, skaleczenie lub zadrapanie może wywołać zaostrzenie. Strzały, szczepionki i oparzenia słoneczne mogą również wywołać nową epidemię.

Leki

Niektóre leki są uważane za wyzwalacze łuszczycy. Te leki obejmują:

• lit
• leki przeciwmalaryczne
• leki na nadciśnienie

Infekcja

Łuszczyca jest spowodowana, przynajmniej częściowo, przez układ odpornościowy, który omyłkowo atakuje zdrowe komórki skóry. Jeśli jesteś chory lub walczysz z infekcją, twój układ odpornościowy przejdzie nadmiernie, aby zwalczyć infekcję. To może rozpocząć kolejny nawrót łuszczycy. Strep gardło jest powszechnym wyzwalaczem.

Oto 12 kolejnych wyzwalaczy łuszczycy, których możesz uniknąć.

Możliwości leczenia łuszczycy

Łuszczyca nie ma lekarstwa. Zabiegi mają na celu zmniejszenie stanu zapalnego i łusek, spowolnienie wzrostu komórek skóry i usunięcie płytki nazębnej. Leczenie łuszczycy można podzielić na trzy kategorie:

Zabiegi miejscowe

Kremy i maści nakładane bezpośrednio na skórę mogą być pomocne w zmniejszaniu łagodnej do umiarkowanej łuszczycy.

Miejscowe leczenie łuszczycy obejmuje:

• miejscowe kortykosteroidy
• miejscowe retinoidy
• antralina
• analogi witaminy D
• kwas salicylowy
• nawilżacz

Leki ogólnoustrojowe

Osoby z umiarkowaną lub ciężką łuszczycą oraz osoby, które nie zareagowały dobrze na inne rodzaje leczenia, mogą potrzebować stosowania leków doustnych lub wstrzykiwanych. Wiele z tych leków ma poważne skutki uboczne. Lekarze zwykle przepisują je na krótkie okresy czasu.

Te leki obejmują:

• metotreksat
• cyklosporyna (Sandimmune)
• biologiczny
• retinoidy

Terapia światłem

W leczeniu łuszczycy wykorzystuje się światło ultrafioletowe (UV) lub światło naturalne. Światło słoneczne zabija nadaktywne białe krwinki, które atakują zdrowe komórki skóry i powodują szybki wzrost komórek. Zarówno światło UVA, jak i UVB może być pomocne w zmniejszaniu objawów łagodnej do umiarkowanej łuszczycy.

Większość osób z umiarkowaną lub ciężką łuszczycą odniesie korzyści z kombinacji terapii. Ten rodzaj terapii wykorzystuje więcej niż jeden rodzaj leczenia w celu zmniejszenia objawów. Niektórzy ludzie mogą stosować to samo leczenie przez całe życie. Inni mogą od czasu do czasu zmieniać leczenie, jeśli ich skóra przestaje reagować na to, czego używają.

Dowiedz się więcej o opcjach leczenia łuszczycy.

Leki na łuszczycę

Jeśli masz umiarkowaną lub ciężką łuszczycę – lub jeśli łuszczyca przestaje reagować na inne terapie – lekarz może rozważyć doustne lub wstrzyknięte leki.

Najczęstsze leki doustne i wstrzykiwane stosowane w leczeniu łuszczycy to:

Biologia

Ta klasa leków zmienia układ odpornościowy i zapobiega interakcjom między układem odpornościowym a szlakami zapalnymi. Leki te są wstrzykiwane lub podawane we wlewie dożylnym (IV).

Retinoidy

Retinoidy zmniejszają produkcję komórek skóry. Gdy przestaniesz ich używać, objawy łuszczycy prawdopodobnie powrócą. Efekty uboczne to wypadanie włosów i zapalenie warg.

Osoby, które są w ciąży lub mogą zajść w ciążę w ciągu najbliższych trzech lat, nie powinny przyjmować retinoidów ze względu na ryzyko ewentualnych wad wrodzonych.

Cyklosporyna

Cyklosporyna (Sandimmune) zapobiega odpowiedzi układu odpornościowego. Może to złagodzić objawy łuszczycy. Oznacza to również, że masz osłabiony układ odpornościowy, więc możesz łatwiej zachorować. Skutki uboczne obejmują problemy z nerkami i wysokie ciśnienie krwi.

Metotreksat

Podobnie jak cyklosporyna, metotreksat hamuje układ odpornościowy. Może powodować mniej skutków ubocznych, gdy jest stosowany w małych dawkach. Może powodować poważne skutki uboczne w dłuższej perspektywie. Poważne skutki uboczne obejmują uszkodzenie wątroby i zmniejszoną produkcję czerwonych i białych krwinek.

Dowiedz się więcej o lekach doustnych stosowanych w leczeniu łuszczycy.

Zalecenia dietetyczne dla osób z łuszczycą

Jedzenie nie może leczyć ani nawet leczyć łuszczycy, ale lepsze odżywianie może zmniejszyć objawy. Te pięć zmian stylu życia może pomóc złagodzić objawy łuszczycy i zmniejszyć zaostrzenia:

Schudnąć

Jeśli masz nadwagę, utrata wagi może zmniejszyć nasilenie stanu. Utrata wagi może również zwiększyć skuteczność leczenia. Nie jest jasne, jak waga współdziała z łuszczycą, więc nawet jeśli objawy pozostają niezmienione, utrata masy ciała jest nadal korzystna dla ogólnego stanu zdrowia.

Stosuj dietę zdrową dla serca

Zmniejsz spożycie tłuszczów nasyconych. Znajdują się one w produktach pochodzenia zwierzęcego, takich jak mięso i nabiał. Zwiększ spożycie chudych białek zawierających kwasy tłuszczowe omega-3, takich jak łosoś, sardynki i krewetki. Roślinne źródła omega-3 obejmują orzechy włoskie, nasiona lnu i soję.

Unikaj pokarmów wyzwalających

Łuszczyca powoduje stan zapalny. Niektóre pokarmy również powodują stany zapalne. Unikanie tych pokarmów może złagodzić objawy. Te produkty spożywcze obejmują:

• czerwone mięso
• cukier rafinowany
• przetworzona żywność
• nabiał

Pij mniej alkoholu

Spożywanie alkoholu może zwiększyć ryzyko zaostrzenia. Zrezygnuj lub całkowicie zrezygnuj. Jeśli masz problem z używaniem alkoholu, Twój lekarz może pomóc w stworzeniu planu leczenia.

Rozważ przyjmowanie witamin

Niektórzy lekarze wolą dietę bogatą w witaminy niż witaminy w postaci tabletek. Jednak nawet najzdrowszy konsument może potrzebować pomocy w uzyskaniu odpowiednich składników odżywczych. Zapytaj swojego lekarza, czy powinieneś przyjmować witaminy jako uzupełnienie swojej diety.

Dowiedz się więcej o opcjach dietetycznych.

Życie z łuszczycą

Życie z łuszczycą może być trudne, ale przy odpowiednim podejściu możesz zmniejszyć liczbę zaostrzeń i żyć zdrowym, satysfakcjonującym życiem. Te trzy obszary pomogą Ci poradzić sobie w perspektywie krótko- i długoterminowej:

Dieta

Utrata wagi i utrzymywanie zdrowej diety może znacznie przyczynić się do złagodzenia i zmniejszenia objawów łuszczycy. Obejmuje to spożywanie diety bogatej w kwasy tłuszczowe omega-3, produkty pełnoziarniste i rośliny. Powinieneś także ograniczyć pokarmy, które mogą nasilać stan zapalny. Te produkty spożywcze obejmują rafinowane cukry, produkty mleczne i przetworzoną żywność.

Istnieją anegdotyczne dowody na to, że spożywanie owoców i warzyw psiankowatych może wywoływać objawy łuszczycy. Owoce i warzywa psiankowatych obejmują pomidory, a także białe ziemniaki, bakłażany i produkty na bazie pieprzu, takie jak papryka i pieprz cayenne (ale nie czarny pieprz, który pochodzi z zupełnie innej rośliny).

Naprężenie

Stres jest dobrze znanym wyzwalaczem łuszczycy. Nauka radzenia sobie ze stresem i radzenia sobie ze stresem może pomóc w zmniejszeniu zaostrzeń i złagodzeniu objawów. Wypróbuj następujące rozwiązania, aby zmniejszyć stres:

• medytacja
• księgowanie
• oddechowy
• joga

Zdrowie emocjonalne

Osoby z łuszczycą częściej doświadczają depresji i problemów z samooceną. Możesz czuć się mniej pewny siebie, gdy pojawią się nowe plamy. Rozmowa z członkami rodziny o tym, jak łuszczyca wpływa na Ciebie, może być trudna. Ciągły cykl stanu może być również frustrujący.

Wszystkie te emocjonalne kwestie są ważne. Ważne jest, aby znaleźć źródło, jak sobie z nimi radzić. Może to obejmować rozmowę z profesjonalnym ekspertem ds. zdrowia psychicznego lub dołączenie do grupy osób z łuszczycą.

Dowiedz się więcej o życiu z łuszczycą.

Łuszczyca i zapalenie stawów

Od 30 do 33 procent osób z łuszczycą otrzyma diagnozę łuszczycowego zapalenia stawów, zgodnie z najnowszymi wytycznymi klinicznymi AAD i NPF.

Ten rodzaj zapalenia stawów powoduje obrzęk, ból i stan zapalny w dotkniętych stawach. Jest powszechnie mylony z reumatoidalnym zapaleniem stawów lub dną moczanową . Obecność zapalnych, czerwonych obszarów skóry z płytkami zwykle odróżnia ten typ zapalenia stawów od innych.

Łuszczycowe zapalenie stawów jest stanem przewlekłym. Podobnie jak łuszczyca, objawy łuszczycowego zapalenia stawów mogą pojawiać się i znikać, naprzemiennie z zaostrzeniami i remisją. Łuszczycowe zapalenie stawów może być również ciągłe, z ciągłymi objawami i problemami.

Ten stan zwykle wpływa na stawy palców rąk i nóg. Może również wpływać na dolną część pleców, nadgarstki, kolana lub kostki.

Większość osób, u których rozwija się łuszczycowe zapalenie stawów, ma łuszczycę. Jednak możliwe jest rozwinięcie stanu stawów bez diagnozy łuszczycy. Większość osób, u których zdiagnozowano zapalenie stawów bez łuszczycy, ma członka rodziny, który cierpi na tę chorobę skóry.

Leczenie łuszczycowego zapalenia stawów może skutecznie złagodzić objawy, złagodzić ból i poprawić ruchomość stawów. Podobnie jak w przypadku łuszczycy, utrata wagi, utrzymywanie zdrowej diety i unikanie wyzwalaczy może również pomóc w zmniejszeniu nawrotów łuszczycowego zapalenia stawów. Wczesna diagnoza i plan leczenia mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo poważnych powikłań, w tym uszkodzenia stawów.

Dowiedz się więcej o łuszczycowym zapaleniu stawów.

Statystyki łuszczycy

Około 7,4 miliona ludzi w Stanach Zjednoczonych ma łuszczycę.

Łuszczyca może rozpocząć się w każdym wieku, ale większość diagnoz pojawia się w wieku dorosłym. Średni wiek zachorowania wynosi od 15 do 35 lat. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) niektóre badania szacują, że około 75 procent przypadków łuszczycy jest diagnozowanych przed 46 rokiem życia. Drugi szczytowy okres diagnozy może wystąpić pod koniec lat 50. i na początku lat 60.

Według WHO mężczyźni i kobiety są dotknięci w równym stopniu. Biali ludzie są dotknięci nieproporcjonalnie. Osoby kolorowe stanowią bardzo mały odsetek rozpoznań łuszczycy.

Posiadanie członka rodziny z chorobą zwiększa ryzyko rozwoju łuszczycy. Jednak wiele osób z tą chorobą w ogóle nie ma historii rodzinnej. Niektóre osoby z historią rodzinną nie rozwiną łuszczycy.

Około jednej trzeciej osób z łuszczycą zostanie zdiagnozowane łuszczycowe zapalenie stawów. Ponadto osoby z łuszczycą częściej rozwijają takie schorzenia, jak:

• cukrzyca typu 2
• choroba nerek
• choroba serca
• wysokie ciśnienie krwi

Chociaż dane nie są kompletne , badania sugerują, że przypadki łuszczycy stają się coraz częstsze. Nie jest jasne, czy dzieje się tak dlatego, że ludzie rozwijają stan skóry, czy też lekarze stają się coraz lepsi w diagnozowaniu.