W ostatnich latach naukowcy dowiedzieli się dużo więcej o łuszczycy i roli, jaką w tej chorobie odgrywa układ odpornościowy. Te nowe odkrycia doprowadziły do ​​bezpieczniejszych, bardziej ukierunkowanych i skuteczniejszych metod leczenia łuszczycy.

Pomimo wszystkich dostępnych terapii, badania pokazują, że wiele osób leczonych z powodu łuszczycy jest niezadowolonych z ich leczenia lub tylko umiarkowanie zadowolonych .

 

Jeśli chcesz zmienić terapię, ponieważ dotychczasowa nie jest już skuteczna lub masz skutki uboczne, dobrze jest dowiedzieć się jak najwięcej o najnowszych opcjach.

Nowa biologia

Biologiczne składają się z substancji występujących w żywych organizmach, takich jak białka, cukry lub kwasy nukleinowe. W organizmie leki te blokują część układu odpornościowego, która przyczynia się do objawów łuszczycy.

Biologia ingeruje w:

• czynnik martwicy nowotworu alfa (TNF-alfa), czyli białko promujące stan zapalny w organizmie
• Limfocyty T, które są krwinkami białymi
• interleukiny, które są cytokinami (małe białka zapalne) zaangażowanymi w łuszczycę

Ta ingerencja pomaga złagodzić stan zapalny.

Risankizumab-rzaa (Skyrizi)

Risankizumab-rzaa (Skyrizi) został zatwierdzony przez Food and Drug Administration (FDA) w kwietniu 2019 roku.

Jest przeznaczony dla osób z łuszczycą plackowatą o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, które są kandydatami do fototerapii (terapia światłem) lub terapii ogólnoustrojowej (obejmującej całe ciało).

Skyrizi działa poprzez blokowanie działania interleukiny-23 (IL-23).

Każda dawka składa się z dwóch wstrzyknięć podskórnych (pod skórę). Pierwsze dwie dawki są w odstępie 4 tygodni. Resztę podaje się raz na 3 miesiące.

Główne skutki uboczne Skyrizi to:

• infekcje górnych dróg oddechowych
• reakcje w miejscu wstrzyknięcia
• bół głowy
• zmęczenie
• infekcje grzybowe

Certolizumab pegol (Cimzia)

FDA zatwierdziła certolizumab pegol (Cimzia) jako lek na łuszczycę w maju 2018 r. Wcześniej został zatwierdzony do leczenia chorób takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna i łuszczycowe zapalenie stawów (PsA).

Cimzia leczy łuszczycę plackowatą o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego u osób kwalifikujących się do fototerapii lub terapii systemowej. Działa poprzez celowanie w białko TNF-alfa.

Lek podaje się w dwóch wstrzyknięciach podskórnych co drugi tydzień.

Najczęstsze działania niepożądane leku Cimzia to:

• infekcje górnych dróg oddechowych
• wysypka
• infekcje dróg moczowych (ZUM)

Tildrakizumab-asmn (Ilumya)

Tildrakizumab-asmn (Ilumya) został zatwierdzony przez FDA w marcu 2018 r. Jest stosowany w leczeniu łuszczycy plackowatej u dorosłych, którzy kwalifikują się do fototerapii lub terapii ogólnoustrojowej.

Lek działa poprzez blokowanie IL-23.

Ilumya podaje się we wstrzyknięciach podskórnych. Pierwsze dwa wstrzyknięcia są w odstępie 4 tygodni. Od tego momentu zastrzyki wykonuje się w odstępie 3 miesięcy.

Główne skutki uboczne Ilumya to:

• reakcje w miejscu wstrzyknięcia
• infekcje górnych dróg oddechowych
• biegunka

Guselkumab (Tremfya)

Guselkumab (Tremfya) został zatwierdzony przez FDA w lipcu 2017 r. Jest stosowany w leczeniu umiarkowanej do ciężkiej łuszczycy plackowatej u osób, które są również kandydatami do fototerapii lub terapii ogólnoustrojowej.

Tremfya był pierwszym lekiem biologicznym, który celował w IL-23.

Pierwsze dwie dawki startowe podaje się w odstępie 4 tygodni. Następnie produkt Tremfya podaje się we wstrzyknięciu podskórnym co 8 tygodni.

Częściej występujące skutki uboczne to:

• bół głowy
• infekcje górnych dróg oddechowych
• reakcje w miejscu wstrzyknięcia
• ból stawu
• biegunka
• grypa żołądkowa

Brodalumab (Siliq)

Brodalumab (Siliq) został zatwierdzony przez FDA w lutym 2017 r. Jest przeznaczony dla osób spełniających następujące kryteria:

• mieć umiarkowaną lub ciężką łuszczycę plackowatą
• są kandydatami do fototerapii lub terapii systemowej
• ich łuszczyca nie reaguje na inne terapie systemowe

Działa poprzez wiązanie się z receptorem IL-17. Szlak IL-17 odgrywa rolę w zapaleniu i bierze udział w rozwoju blaszek łuszczycowych.

W badaniach klinicznych u uczestników leczonych preparatem Siliq częściej niż u osób otrzymujących placebo występowała skóra uznana za czystą lub prawie czystą.

Siliq podaje się we wstrzyknięciu. Jeśli lekarz przepisze lek, przez pierwsze 3 tygodnie będziesz otrzymywać jeden zastrzyk tygodniowo. Następnie będziesz otrzymywać jeden zastrzyk co 2 tygodnie.

Podobnie jak inne leki biologiczne, Siliq zwiększa ryzyko infekcji. Etykieta tego leku zawiera również czarną skrzynkę ostrzegającą o wyższym ryzyku myśli i zachowań samobójczych.

Osoby z historią zachowań samobójczych lub depresji powinny być monitorowane podczas przyjmowania brodalumabu.

Iksekizumab (talc)

Iksekizumab (Taltz) został zatwierdzony przez FDA w marcu 2016 r. do leczenia osób dorosłych z łuszczycą o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego. Jest przeznaczony dla osób, które są kandydatami do fototerapii, terapii systemowej lub obu.

Taltz celuje w białko IL-17A.

To narkotyk do wstrzykiwań. Otrzymasz dwa zastrzyki pierwszego dnia, zastrzyki co 2 tygodnie przez następne 3 miesiące i zastrzyki co 4 tygodnie przez pozostałą część leczenia.

Zatwierdzenie opierało się na wynikach wielu badań klinicznych obejmujących łącznie 3866 uczestników. W tych badaniach większość osób przyjmujących lek uzyskała czystą lub prawie czystą skórę.

Częściej występujące skutki uboczne Taltz obejmują:

• infekcje górnych dróg oddechowych
• reakcje w miejscu wstrzyknięcia
• infekcje grzybowe

Biopodobne

Leki biopodobne nie są dokładnymi replikami leków biologicznych. Zamiast tego są poddawane inżynierii wstecznej, aby uzyskać podobne wyniki jak leki biologiczne.

Podobnie jak leki generyczne, leki biopodobne są wytwarzane, gdy oryginalny lek biologiczny przestanie być patentem. Zaletą leków biopodobnych jest to, że często kosztują dużo mniej niż oryginalny produkt.

Leki biopodobne do łuszczycy obejmują:

Leki biopodobne do adalimumabu (Humira)

• adalimumab-adaz (Hyrimoz)
• adalimumab-adbm (Cyltezo)
• adalimumab-afzb (Abrilada)
• adalimumab-atto (Amjevita)
• adalimumab-bwwd (Hadlima)

Leki biopodobne do etanerceptu (Enbrel)

• etanercept-szzs (Erelzi)
• etanercept-ykro (Eticovo)

Leki biopodobne do infliksymabu (Remicade)

• infliksymab-abda (Renflexis)
• infliksymab-axxq (Avsola)
• infliksymab-dyyb (Inflectra)

Biopodobny preparat Remicade Inflectra był pierwszym lekiem biopodobnym do łuszczycy, który uzyskał aprobatę FDA. To było zatwierdzony  w kwietniu 2016 r.

Inflectra i Renflexis, kolejny biopodobny produkt Remicade, są obecnie jedynymi dostępnymi w sprzedaży w Stanach Zjednoczonych. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że patenty producentów leków biologicznych jeszcze nie wygasły.

Nowe leczenie miejscowe

Zabiegi miejscowe lub te, które wciera się w skórę, są często pierwszymi zabiegami zalecanymi przez lekarzy w przypadku łuszczycy. Działają poprzez zmniejszenie stanu zapalnego i spowolnienie nadmiernej produkcji komórek skóry.

Balsam halobetazol propionian-tazaroten, 0,01%/0,045% (Duobrii)

W kwietniu 2019 r. FDA zatwierdziła halobetazol propionian-tazaroten w stężeniu 0,01%/0,045% (Duobrii) do leczenia łuszczycy plackowatej u dorosłych.

Duobrii to pierwszy balsam łączący kortykosteroid (propionian halobetazolu) z retinoidem (tazaroten). Kortykosteroid o działaniu przeciwzapalnym usuwa płytki nazębne, a retinoid na bazie witaminy A ogranicza nadmierny wzrost komórek skóry.

Duobrii nakłada się raz dziennie na dotknięte obszary skóry.

Główne skutki uboczne to:

• ból w miejscu aplikacji
• wysypka
• zapalenie mieszków włosowych lub zapalenie mieszków włosowych
• ścierania się skóry w miejscu aplikacji balsamu
• otarcia, czyli skubanie skóry

Pianka propionian halobetazolu 0,05% (Lexette)

Pianka propionianowa halobetazolu, 0,05% jest miejscowym kortykosteroidem, który FDA po raz pierwszy zatwierdził jako lek generyczny w maju 2018 r. W kwietniu 2019 r. Stał się dostępny pod marką Lexette.

Jest stosowany w leczeniu łuszczycy plackowatej u dorosłych. Jego celem jest oczyszczenie skóry.

Dwa razy dziennie piankę nakłada się cienką warstwą i wciera w skórę. Lexette można stosować do 2 tygodni.

Najczęstsze działania niepożądane Lexette to ból w miejscu aplikacji i ból głowy.

Balsam propionianowy halobetazolu, 0,01% (Bryhali)

Balsam propionianowy Halobetasol, 0,01 procent (Bryhali) został zatwierdzony przez FDA w listopadzie 2018 roku. Jest przeznaczony dla osób dorosłych z łuszczycą plackowatą.

Niektóre z objawów, które pomaga rozwiązać, to:

• suchość
• łuszczenie
• zapalenie
• nagromadzenie płytki nazębnej

Bryhali stosuje się codziennie. Balsam można stosować do 8 tygodni.

Najczęstsze skutki uboczne to:

• palenie
• kłujący
• swędzący
• suchość
• infekcje górnych dróg oddechowych
• wysoki poziom cukru we krwi

Spray dipropionian betametazonu 0,05% (Sernivo)

W lutym 2016 r. FDA zatwierdziła spray dipropionianu betametazonu 0,05 procent (Sernivo). Ten środek miejscowo leczy łagodną i umiarkowaną łuszczycę plackowatą u osób w wieku 18 lat i starszych.

Sernivo pomaga złagodzić objawy łuszczycy, takie jak swędzenie, łuszczenie i zaczerwienienie.

Ten lek kortykosteroidowy rozpyla się na skórę dwa razy dziennie i delikatnie wciera. Można go stosować do 4 tygodni.

Najczęstsze skutki uboczne to:

• swędzący
• palenie
• kłujący
• ból w miejscu aplikacji
• zanik skóry

Nowe zabiegi dla dzieci

Kilka leków na łuszczycę, które wcześniej były dostępne tylko dla dorosłych, zostało ostatnio zatwierdzonych przez FDA do leczenia dzieci.

Pianka kalcypotrien 0,005% (Sorilux)

W 2019 roku FDA rozszerzyła swoją aprobatę na formę witaminy D o nazwie pianka kalcypotrien, 0,005 procent (Sorilux). Stosuje się go w leczeniu łuszczycy plackowatej skóry głowy i ciała.

W maju otrzymał dopuszczenie do stosowania u dzieci w wieku od 12 do 17 lat. W listopadzie został zatwierdzony do leczenia łuszczycy plackowatej skóry głowy i ciała u dzieci w wieku 4 lat.

Sorilux pomaga spowolnić nieprawidłowy wzrost komórek skóry w łuszczycy. Pianka ta jest nakładana na dotknięte obszary skóry dwa razy dziennie przez okres do 8 tygodni. Jeśli objawy nie ustąpią po 8 tygodniach, skonsultuj się z lekarzem.

Najczęstsze działania niepożądane to zaczerwienienie i ból w miejscu aplikacji.

Pianka dipropionianu kalcypotrien-betametazonu, 0,005%/0,064% (Enstilar)

W lipcu 2019 r. FDA zatwierdziła pianka dipropionianu kalcypotrien-betametazonu, 0,005 procent / 0,064% (Enstilar) do stosowania u nastolatków w wieku od 12 do 17 lat. Przeznaczony jest dla osób z łuszczycą plackowatą.

Kalcypotrien spowalnia wzrost komórek skóry, a dipropionian betametazonu pomaga zmniejszyć stan zapalny.

Pianka nakładana jest codziennie przez okres do 4 tygodni.

Najczęstsze skutki uboczne to:

• swędzący
• zapalenie mieszków włosowych
• wysypka z wypukłymi czerwonymi guzkami lub pokrzywką
• pogorszenie łuszczycy

Zawiesina do stosowania miejscowego dipropionianu kalcypotrien-betametazonu, 0,005%/0,064% (Taclonex)

W lipcu 2019 r. miejscowa zawiesina dipropionianu kalcypotrien-betametazonu, 0,005 procent/0,064 procent (Taclonex) została również zatwierdzona przez FDA do stosowania u dzieci w wieku od 12 do 17 lat z łuszczycą plackowatą.

Miejscowa zawiesina została wcześniej zatwierdzona przez FDA dla dzieci w wieku od 12 do 17 lat z łuszczycą plackowatą skóry głowy. Maść Taclonex została wcześniej zatwierdzona przez FDA dla młodzieży i dorosłych z łuszczycą plackowatą.

Miejscową zawiesinę Taclonex stosuje się codziennie przez okres do 8 tygodni. Dla dzieci w wieku od 12 do 17 lat maksymalna dawka tygodniowa wynosi 60 gramów (g). Maksymalna tygodniowa dawka dla dorosłych wynosi 100 g.

Najczęstsze skutki uboczne to:

• swędzący
• palenie
• podrażnienie
• zaczerwienienie
• zapalenie mieszków włosowych

Ustekinumab (Stelara)

W październiku 2017 r. FDA zatwierdziła ustekinumab (Stelara) dla młodzieży w wieku 12 lat i starszych. Może być stosowany u młodych osób z łuszczycą plackowatą o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, które kwalifikują się do fototerapii lub terapii systemowej.

Zatwierdzenie nastąpiło po badaniu z 2015 roku, które wykazało, że lek znacznie oczyścił skórę po 3 miesiącach. Pod względem oczyszczania skóry i bezpieczeństwa wyniki były podobne do tych obserwowanych u dorosłych.

Stelara blokuje dwa białka, które są kluczowe w procesie zapalnym, IL-12 i IL-23.

Jest podawany jako wstrzyknięcie podskórne. Dawkowanie oparte jest na masie ciała:

• Nastolatkowie, którzy ważą mniej niż 60 kilogramów (132 funty) otrzymują 0,75 miligrama (mg) na kilogram wagi.
• Młodzież o wadze od 60 kg (132 funtów) do 100 kg (220 funtów) otrzymuje dawkę 45 mg.
• Nastolatkowie, którzy ważą więcej niż 100 kg (220 funtów), otrzymują 90 mg, co jest standardową dawką dla dorosłych o tej samej wadze.

Pierwsze dwie dawki podaje się w odstępie 4 tygodni. Następnie lek podaje się raz na 3 miesiące.

Najczęstsze skutki uboczne to:

• przeziębienia i inne infekcje górnych dróg oddechowych
• bół głowy
• zmęczenie

Etanercept (Enbrel)

W listopadzie 2016 r. FDA zatwierdziła etanercept (Enbrel) do leczenia przewlekłej łuszczycy plackowatej o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego u dzieci w wieku od 4 do 17 lat, które kwalifikują się do fototerapii lub terapii systemowej.

Enbrel został zatwierdzony do leczenia osób dorosłych z łuszczycą plackowatą od 2004 r. oraz do leczenia dzieci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów (JIA) od 1999 r.

Ten lek do wstrzykiwania działa poprzez zmniejszenie aktywności TNF-alfa.

Badanie z 2016 r . obejmujące prawie 70 dzieci w wieku od 4 do 17 lat wykazało, że Enbrel był bezpieczny i pracował do 5 lat.

 

Każdego tygodnia dzieci i nastolatki otrzymują 0,8 mg leku na kilogram masy ciała. Maksymalna dawka przepisana przez lekarza wynosi 50 mg na tydzień, co jest standardową dawką dla dorosłych.

Najczęstsze działania niepożądane to reakcje w miejscu wstrzyknięcia i infekcje górnych dróg oddechowych.

Inne zabiegi zbliżają się do zatwierdzenia

Inne leki zbliżają się do zatwierdzenia przez FDA.

Bimekizumab

Bimekizumab to biologiczny lek do wstrzykiwań, który jest testowany w leczeniu przewlekłej łuszczycy plackowatej. Działa poprzez blokowanie IL-17.

Bimekizumab jest obecnie w badaniach III fazy. Jak dotąd badania wykazały, że jest bezpieczny i skuteczny.

W badaniu klinicznym BE SURE bimekizumab był skuteczniejszy niż adalimumab (Humira) pod względem pomagania ludziom w osiągnięciu co najmniej 90-procentowej poprawy wyników stosowanych do pomiaru ciężkości choroby .

Krem dipropionian kalcypotrien-betametazonu, 0,005%/0,064% (Wynzora)

W 2019 roku do FDA został złożony nowy wniosek o leki dla Wynzory. Wynzora to krem ​​do stosowania raz dziennie, który łączy kalcypotrien i dipropionian betametazonu.

W badaniu III fazy preparat Wynzora był skuteczniejszy w oczyszczaniu skóry po 8 tygodniach niż miejscowa zawiesina i krem ​​Taclonex.

Wynzora ma tę zaletę, że nie jest tłusty, co uczestnicy badania uznali za wygodniejsze.

Inhibitory JAK

Inhibitory JAK to kolejna grupa leków modyfikujących przebieg choroby. Działają poprzez celowanie w ścieżki, które pomagają organizmowi wytwarzać więcej białek zapalnych.

Są już używane w leczeniu:

• łuszczycowe zapalenie stawów
• reumatoidalne zapalenie stawów
• wrzodziejące zapalenie okrężnicy

Kilka jest w badaniach fazy II i fazy III dotyczących łuszczycy o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego. Badane pod kątem łuszczycy są leki doustne tofacitinib (Xeljanz), baricitinib (Olumiant) i abrocitinib. Badany jest również miejscowy inhibitor JAK.

Jak dotąd badania wykazały, że inhibitory JAK są skuteczne w łuszczycy. Są mniej więcej tak bezpieczne, jak istniejące leki biologiczne. Jedną z zalet jest to, że występują w formie tabletek i nie muszą być podawane jako zastrzyki.

Dotychczasowe badania miały charakter krótkoterminowy. Potrzebne są dodatkowe badania, aby dowiedzieć się, czy inhibitory JAK są nadal skuteczne przez dłuższy czas.

Wnioski

Bycie na bieżąco z najnowszymi możliwościami leczenia łuszczycy ma kluczowe znaczenie dla radzenia sobie z chorobą.

Nie ma jednej uniwersalnej terapii łuszczycy. Prawdopodobnie będziesz musiał wypróbować wiele różnych metod leczenia, zanim znajdziesz taki, który działa najlepiej dla Ciebie i nie powoduje skutków ubocznych.

Nowe odkrycia w łuszczycy zdarzają się cały czas. Pamiętaj, aby porozmawiać z lekarzem o nowych opcjach leczenia.